Beleidsplan Veilige Kerk, vastgesteld op 13 november 2025

Beleidsplan Een Veilige Kerk
 
Inleiding

De Protestantse Gemeente Nunspeet  wil een veilige kerk zijn voor ieder die op enige wijze betrokken is bij het werk van de kerk. Een veilige kerk is een geloofsgemeenschap waarvan de leden alle mensen met wie zij binnen en buiten de kerk bemoeienis hebben, met respect behandelen. 

 

Concreet betekent dit dat niemand misbruik mag maken van zijn of haar positie en de leiding

van de kerk corrigerend zal moeten optreden als er onverhoopt sprake is van grensoverschrijdend gedrag en vertrouwen is geschonden. 

 

Met het oog hierop heeft de Kerkenraad van de Protestantse Gemeente Nunspeet (hierna: “de Kerkenraad”) bij besluit van 9 oktober 2025 een Werkgroep Veilige Kerk ingesteld, die tot taak heeft een breed gedragen beleidsplan op te stellen dat de basis vormt voor preventief beleid ter voorkoming van grensoverschrijdend gedrag in de breedste zin en de handhaving van dit beleid in voorkomend geval. Hierin worden de richtlijnen van de landelijke Protestantse Kerk Nederland gevolgd. Voor informatie zie onderstaande: https://www.protestantsekerk.nl/thema/veilige-gemeente.

In onderstaand plan staat een aantal een stappen beschreven:

1.      Vaststellen van het beleidsplan door de Kerkenraad 

2.      Het vaststellen van de gedragscode

3.      De aanstelling van vertrouwenspersonen

4.      Protocol bij de melding van grensoverschrijdend gedrag

5.      Werkwijze ten aanzien van de VOG 

 

1.  Het vaststellen van het beleidsplan door de Kerkenraad

Het onderhavige beleidsplan en de daarbij behorende bijlagen, zoals dat door de Werkgroep Veilige Kerk aan de Kerkenraad is voorgelegd, is vastgesteld in de Kerkenraadsvergadering van 13 november 2025.

 

2.  Het vaststellen van de gedragscode

De gedragscode is onderdeel van het preventiebeleid rond “veilige gemeente”. In de gedragscode zijn afspraken vastgelegd over hoe we met betrekking tot veiligheid, onderling vertrouwen en integriteit binnen de gemeente met elkaar omgaan. Het is aan de Kerkenraad om de gedragscode voor vrijwilligers in de gemeente vast te stellen. Als bij de aanstelling van nieuwe ambtsdragers en vrijwilligers die gedragscode als document wordt overhandigd en besproken, blijft het thema ‘veilige kerk’ onder de aandacht. Dit biedt houvast voor een geregelde evaluatie van dit gevoelige thema. En bij overschrijding van de regels kan de Kerkenraad op basis hiervan ingrijpen.

 
3.  De aanstelling van vertrouwenspersonen

Bij een vertrouwenspersoon kunnen gemeenteleden terecht met hun vragen, vermoedens en meldingen over dingen waarmee ze niet naar een ambtsdrager willen gaan. Vertrouwenspersonen kunnen iemand ook zelf proactief benaderen wanneer er een vermoeden is van grensoverschrijdend gedrag binnen de gemeente. Ook kunnen zij de Kerkenraad advies geven over hun beleid voor een veilige gemeente. De vertrouwenspersoon is er voor de melder of het slachtoffer en denkt met deze mee over mogelijke vervolgstappen. Een vertrouwenspersoon staat nooit tegelijkertijd twee partijen bij.

 

Een vertrouwenspersoon is iemand die qua persoon, expertise, opleiding en werkervaring geschikt is om deze rol op zich te nemen, en in brede kring vertrouwen geniet. Het is iemand die op voldoende afstand staat van de leiding in de kerk, maar de kerk wel van binnenuit kent. Hij/zij heeft zich door middel van een training voor deze specifieke taak bekwaamd.

 

In de begroting van de Kerkenraad (CvK) wordt een voorbereidende training en eventuele verdere deskundigheidsbevordering opgenomen.

 

Wanneer een casus juridische aspecten heeft die de expertise van de vertrouwenspersonen te boven gaat, zal voor advies een beroep moeten worden gedaan op een landelijk juridisch bureau. Ook daarvoor zal ruimte op de begroting moeten zijn.

 

De vertrouwenspersonen voeren hun taak onbezoldigd uit. Voor training en externe bijstand is budget beschikbaar.

 
Aanstelling
De aanstelling van deze vertrouwenspersonen geschiedt door de Kerkenraad. De  Kerkenraad stelt twee vertrouwenspersonen aan, een man en een vrouw. Zie voor het profiel bijlage 2.
 
4.  Protocol bij de melding van grensoverschrijdend gedrag

Hoe gaat het in zijn werk op het moment dat iemand een onveilige situatie bij een vertrouwenspersoon wil melden? Het kan beginnen bij wat wel ‘een niet-pluis-gevoel’ wordt genoemd.

1.      Meldingen van een onveilige situatie kunnen worden gedaan door:

a.    iemand met een niet-pluis-gevoel bij een situatie tussen mensen

b.    een slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag

c.    een veroorzaker van grensoverschrijdend gedrag

 

2.      Melder en vertrouwenspersoon hebben een gesprek. De vertrouwenspersoon maakt een kort gespreksverslag en checkt de juistheid hiervan bij de gesprekspartner. Het eerste gesprek heeft vooral het karakter van een ‘luisterend-oor’-gesprek. Niet zelden is dat al voldoende. De vertrouwenspersoon kan verwijzen, bemiddelen en bijstaan in aangiftes en bij het indienen van een klacht. Melder en vertrouwenspersoon bekijken samen of een vervolg wenselijk/ noodzakelijk is.

 

3.      Is er een levensbedreigende situatie of een mogelijk strafbaar feit?

 

Zo JA:

Na het gesprek van de vertrouwenspersoon met het slachtoffer gaan ze samen naar de politie. Ook vindt een geanonimiseerd collegiaal overleg met de collega- vertrouwenspersoon plaats en terugkoppeling naar het slachtoffer. De vertrouwenspersoon staat het slachtoffer, als hij/ zij dat wil, bij in gesprekken, bij aangiftes en procedures.

Aan het eind volgt een afronding van de begeleiding en eigen rapportage vertrouwenspersoon.

 

Zo NEE:

Gesprek vertrouwenspersoon met melder. Geanonimiseerd collegiaal overleg van vertrouwenspersoon met collega-vertrouwenspersoon en terugkoppeling naar melder. Als melder niet het slachtoffer zelf is, dan volgt nu een gesprek van vertrouwenspersoon met slachtoffer.

4.      Check in het landelijk protocol: is er sprake van een situatie die niet binnen de gemeente kan worden afgehandeld?

 

Zo JA:

volg het landelijk protocol. Vraag advies bij het meldpunt SMPR (www.smpr.nl)

Zo NEE:

ga naar stap 5.

5.      Is er sprake van ander grensoverschrijdend gedrag?

 

Zo JA:

vertrouwenspersoon staat slachtoffer bij in het doen van vervolgacties. Zo nodig wordt gewezen op pastorale, psychologische, maatschappelijke, kerkelijke of juridische hulp.

 

Zo NEE:

slachtoffer en vertrouwenspersoon bespreken waar of bij wie de situatie wel kan worden aangekaart.

Aan het eind: afronding van de begeleiding en rapportage vertrouwenspersoon

5.  Werkwijze ten aanzien van de  VOG

De generale synode van de PKN heeft in november 2019 besloten dat er een regeling komt die inhoudt dat predikanten en kerkelijk werkers, verbonden aan een gemeente, en ook vrijwilligers/ ambtsdragers die met kwetsbare mensen werken of leidinggevende taken hebben, verplicht zijn een VOG te overleggen op het daarvoor meest aangewezen moment.

Een VOG is een Verklaring Omtrent Gedrag. Dit is een verklaring waaruit blijkt dat iemands (justitiële) verleden geen bezwaar vormt voor het vervullen van een specifieke taak of functie in de samenleving.

De Kerkenraad heeft een lijst aangelegd van medewerkers en vrijwilligers (waaronder ook ambtsdragers), waarbij is aangehouden de nieuwe Generale Regeling 16 (art. 2 lid 2) van de PKN:

1.    alle ambtsdragers

2.    alle anderen die namens de gemeente pastorale taken hebben

3.    mensen in functies die daarmee op regelmatige basis (bege)leidinggeven aan minderjarigen of kwetsbare mensen zodat een persoonlijke band kan ontstaan

4.    mensen in functies waarin men herhaaldelijk als enige volwassene samen is met minderjarigen of kwetsbare mensen

5.    vertrouwenspersonen als bedoeld in art. 3

6.    mensen in overige functies waarbij de genoemde verklaring door de kerkenraad als zinvol preventief middel wordt geacht.

De personen in de lijst, en allen die daaraan nog worden toegevoegd, worden benaderd om mee te werken aan de aanvraag van een VOG.

·        Voor de aanvraag van een gratis VOG moet de gemeente aantonen dat er een preventief beleid is vastgesteld en wordt gehandhaafd ter voorkoming van grensoverschrijdend gedrag (gedragscode en vertrouwenspersoon aanwezig)

·        De gemeente moet een Kamer van Koophandel nummer hebben en toegang tot de overheid via E-herkenning niveau 1

·        De vrijwilliger moet beschikken over DigiD

 

 

Vooraf

Een gedragscode wordt ingesteld door een kerkenraad als onderdeel van preventiebeleid rond 'veilige gemeente'. Wanneer een gemeente of een groep binnen de gemeente, bijvoorbeeld het jeugdwerk, omgangsregels met elkaar wil afspreken, staat het hun vrij dit aanvullend op de gedragscode te doen.

 

Gedragscode

De Protestantse Kerk in Nederland wil een veilige kerk zijn, een plaats waar mensen in

vrijheid en vertrouwen samenkomen om hun geloof gestalte te geven. Als Protestantse Gemeente Nunspeet onderschrijven wij dit en daarom gebruiken wij onderstaande gedragscode voor vrijwilligers.

Voor een veilige gemeente zijn we samen verantwoordelijk. Met elkaar spreken we daarom deze gedragscode af. Voor iedereen binnen en buiten onze eigen gemeenschap zijn we hierop aanspreekbaar.

 

Deze gedragscode is opgesteld ter bescherming van alle leden van de kerk en dus ook ter bescherming van de vrijwilligers zelf.

 

Deze gedragscode geldt voor alle vrijwilligers op elk terrein van het kerkenwerk.

Deze gedragscode wordt bij de benoeming of aanstelling met de vrijwilliger besproken. De vrijwilliger wordt tevens geïnformeerd over het beleid veilige gemeente. De gedragscode voor alle gemeenteleden beschikbaar op de website van de PG Nunspeet (www.driestwegkerk.nl).

 

De vrijwilliger verklaart zich door de acceptatie van de taak c.q. functie akkoord met de inhoud van de gedragscode vrijwilligers en het beleid veilige gemeente.

 

De gedragscode vrijwilligers hoeft niet te worden ondertekend. Het is belangrijk om de gedragscode en het beleid met elkaar te (blijven) bespreken om zo te werken aan bewustwording.

1.  Veilige omgeving

We werken samen aan een omgeving en een sfeer waarbinnen iedereen zich veilig en gerespecteerd voelt en vrijuit het geloof kan beleven.

 

2.  Respect

We respecteren elkaar en anderen. We benaderen de ander niet op een manier die haar of hem in waardigheid en integriteit aantast. Dit geldt in het bijzonder voor minderjarigen en andere kwetsbaren. Extra zorgvuldig zijn we bij pastorale en diaconale contacten, omdat we weten dat machtsverschillen hier een rol kunnen spelen.

3.  Geheimhouding

We gaan zorgvuldig om met vertrouwelijke (waaronder persoonlijke) informatie of gegevens van anderen, waaronder alles waarop onze geheimhoudingsplicht betrekking heeft.

 

4.  Persoonlijke integriteit

We respecteren elkaars rechten. We berokkenen de ander geen schade. We gebruiken geen fysiek of mentaal geweld en maken op geen enkele wijze misbruik van elkaar

5.  Lichamelijke integriteit

We respecteren elkaars lichamelijke integriteit. We zijn terughoudend in fysiek contact.

 

6.  Privacy

We respecteren de privacy van de ander.

 

7.  Taalgebruik

Ons taalgebruik is respectvol. We stellen geen ongepaste vragen en maken geen ongewenste (seksueel getinte) opmerkingen over het persoonlijk leven of uiterlijk van de ander.

We praten met respect over de ander, ook via digitale communicatiekanalen en de sociale media. Ook wanneer de ander niet aanwezig is. We roddelen niet en maken geen beschadigende grappen of opmerkingen over anderen.

 

8.  Financiële belangen

We vermijden elke vorm van belangenverstrengeling, in het bijzonder op financieel terrein. Met giften gaan we zorgvuldig om, zowel bij het aannemen als bij het doorgeven en verantwoorden.

9.  Seksueel misbruik

We volgen in geval van (seksueel) misbruik door vrijwilligers of beroepskrachten, of bij vermoedens daarvan, het Protocol voor gemeenten die geconfronteerd worden met (seksueel) misbruik in pastorale- en gezagsrelaties. Onder seksueel misbruik wordt verstaan: iedere vorm van grensoverschrijdend gedrag, misbruik van macht of vertrouwen, waarbij een machtsverschil of een afhankelijkheidsrelatie bestaat tussen de benadeelde en de beschuldigde, waarbij de beschuldigde een vrijwilliger of beroepskracht binnen de Protestantse Kerk in Nederland is. Alle seksuele handelingen, contacten en relaties tussen een vrijwilliger en een minderjarige zijn onder geen beding geoorloofd en worden beschouwd als seksueel misbruik.

 

10. Een cultuur van openheid

We zetten ons in om samen te werken aan een cultuur van openheid. Dat draagt bij aan de gemeente als een veilige omgeving. We zijn alert en spreken elkaar aan wanneer we signalen opvangen of situaties van ongewenst gedrag meemaken.

Wanneer we aarzelen over de aanvaardbaarheid van gedrag van onszelf of een ander, kunnen we contact zoeken met een van de vertrouwenspersonen.

Bijlage 2

Vooraf

Dit document bestaat uit de volgende onderdelen:

1.      Informatie over achtergrond en context voor kerkelijke gemeente/kerkplek waar gemeentevertrouwenspersonen worden aangesteld.

2.      Over de aanstelling en inzet van gemeentevertrouwenspersonen.

3.      Het profiel en de taken van de gemeentevertrouwenspersoon.

4.      Meldprotocol als handreiking voor gemeentevertrouwenspersonen bij melding.

5.      Model overeenkomst van opdracht m.b.t. vertrouwenspersoon.

 

1.  Informatie: achtergrond en context

De Protestantse Kerk in Nederland wil een veilige kerk zijn; een plaats waar mensen in vrijheid en vertrouwen samenkomen om hun geloof gestalte te geven. Dat betekent een gemeenschap zonder (seksueel) grensoverschrijdend gedrag, intimidatie of dreiging.

 

Het (blijven) werken aan een veilige gemeenschap of kerkplek is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Dat houdt in dat de leden elkaar met respect behandelen. Dat degenen die speciale taken en opdrachten (ambten) vervullen zich bewust zijn van hun positie en onderkennen dat machtsverschillen in de omgang met anderen een rol kunnen spelen. Dat geldt voor zowel professionals als vrijwilligers.

De leiding van elke gemeente of kerkplek dient zich bewust te zijn van het feit dat een veilige kerk vraagt om plaatselijk beleid en uitvoering daarvan in de praktijk. Een belangrijk element is werk maken van preventie. Dat bestaat uit: doordacht vrijwilligersbeleid, de aanstelling van - bij voorkeur twee - (gemeente)vertrouwenspersonen in een kerkplek, gemeente of ring van gemeenten en de introductie van de VOG.

De landelijke kerk biedt vertrouwenspersonen een aantal handreikingen aan ter ondersteuning van effectief preventiebeleid.

 

2.  Over aanstelling en inzet van vertrouwenspersonen

Het is van belang dat vertrouwenspersonen bekend zijn met de gemeente of kerkplek, zodat ze weten hoe het kerkelijk leven in elkaar steekt. Ze behoren niet (meer) tot de kring van kerkenraad en/of taakdragers, zodat ze vrij en onafhankelijk kunnen handelen. Dat komt hun betrouwbaarheid voor kerkleden die contact willen zoeken ten goede. Dienstdoende predikanten komen daarom niet in aanmerking voor deze functie. Sommige kerkleden zijn door hun professie extra bekend met het thema 'sociale veiligheid', zoals mensen in het onderwijs, de zorg of andere vormen van dienstverlening. Dat kan een voordeel zijn.

 

Vertrouwenspersonen werken in opdracht van maar niet namens de (algemene) kerkenraad. Zij kunnen dan ook onafhankelijk van de (algemene) kerkenraad handelen.

 

De (algemene) kerkenraad voert een transparante wervings- en selectieprocedure voor deze functie. Vervolgens wordt een overeenkomst van opdracht voor deze vrijwilligerstaak afgesloten (zie bijlage 3). Daarnaast worden afspraken gemaakt over op declaratiebasis te vergoeden kosten, zoals reis- en trainingskosten.

De vertrouwenspersonen verklaren zich door de acceptatie van hun functie akkoord met de inhoud van de gedragscode en overhandigen bij de start van hun werk een VOG aan de algemene kerkenraad.

 

In de regel zijn er twee vertrouwenspersonen, een vrouw en een man. Gemeenteleden hebben dan een keuze wie ze willen benaderen. De vertrouwenspersonen hebben iemand om mee te overleggen en samen te werken. De vertrouwenspersonen werken met het meldprotocol (zie onder 4) en volgen waar nodig de beschikbare handreikingen zoals het Protocol voor gemeenten die worden geconfronteerd met (seksueel) misbruik in pastorale en gezagsrelaties.

Gemeenteleden kunnen bij vertrouwenspersonen terecht met hun verhaal, vragen, vermoedens en meldingen. Afhankelijk van de situatie kan de vertrouwenspersoon verwijzen en de melder bijstaan in gesprekken met anderen en bij aangiftes en klachtenprocedures. Zij doen niet aan waarheidsvinding en gaan niet zelf op onderzoek uit. De vertrouwenspersonen zijn geen therapeut, mediator, pastoraal medewerker of advocaat. Zij staan naast het gemeentelid dat zich bij hen meldt, hebben een luisterende taak en ondersteunen de betreffende persoon.

 

Vertrouwenspersonen kunnen bij vermoedens van misbruik binnen de gemeente ook zelf proactief iemand benaderen.

Vertrouwenspersonen vragen in de gemeente op beleids- en uitvoerend niveau met regelmaat aandacht voor preventie tegen grensoverschrijdend gedrag en zijn alert op de uitvoering van het beleid van de kerkenraad op dit terrein.

 

3.  Profiel en taken van de vertrouwenspersonen

Bij het profiel van een vertrouwenspersoon spelen de volgende elementen een rol: Kennis en vaardigheden:

- hbo of wo werk- en denkniveau

- professionele gespreksvaardigheden

- in staat tot geheimhouding, ook tegen de melder over eventuele andere casuïstiek

- in staat te bepalen wanneer de grenzen van de eigen taak bereikt zijn en kunnen doorverwijzen

- aantoonbare kennis van de problematiek van machtsmisbruik (na volgen van scholing)

- kennis van de sociale kaart, waaronder Meldpunt SMPR, Veilig Thuis, procedure bij de politie

- kennis van de kerk (cultuur en structuur).

 

Persoonlijke kenmerken:

- communicatief vaardig

- integere en evenwichtige persoonlijkheid

- luisterende en respectvolle houding

- empathisch vermogen

- betrouwbaar

- onbevooroordeeld, open en neutraal

- inzicht in eigen handelen en reflectief

- kan flexibel inspelen op wisselende situaties

- kan grenzen stellen aan wat een ander mag verwachten en kan verwachtingen hanteren

- lid van de Protestantse Kerk in Nederland.

 

De taken van de vertrouwenspersoon richten zich op volgende aspecten: Voorlichting en preventie:

- zichtbaar zijn in de gemeente (middels kerkblad en website) en voor taak-en ambtsdragers van de gemeenten

- aanjager zijn van het gesprek over ‘veilige gemeente’ op verschillende niveaus van het kerkenwerk.

 

Signaleren:

- alert zijn op en goed luisteren naar signalen uit de gemeenten van mogelijk misbruik/grensoverschrijdend gedrag.

- eerste aanspreekpunt en luisterende steun voor mensen uit de gemeenten die in vertrouwen iets kwijt willen over wat nu speelt of in het verleden heeft afgespeeld aan grensoverschrijdend gedrag

- meedenken met de melder over eventuele aangiftes of klachtenprocedures en de melder daarin begeleiden

- op verzoek en met instemming van de melder deze in bijzondere omstandigheden vertegenwoordigen

- melders en anderen adviseren over mogelijke vervolgtrajecten

- handelen volgens de protocollen en advies vragen bij het Meldpunt SMPR

- zo nodig wijzen op pastorale, psychologische, maatschappelijke (Veilig Thuis, Slachtofferhulp, Bureau Jeugdzorg, plaatselijk maatschappelijk werk) kerkelijke (kerkelijk meldpunt SMPR) of juridische hulp (bijv. advocaat via Langzs).

Persoonlijke ontwikkeling en beleidsontwikkeling:

- volgen van relevante cursussen, bijwonen van (regionale) intervisiebijeenkomsten, studiedagen en vergelijkbare bijeenkomsten

- bijhouden van een persoonlijke registratie

- vanuit deze registratie jaarlijks rapporteren aan de kerkenraad waarbij omstandigheden en personen onherkenbaar zijn en waarbij de rapportage is voorzien van een analyse en zo nodig beleidsaanbevelingen.

 

4.  Meldprotocol als handreiking voor vertrouwenspersonen bij een melding van grensoverschrijdend gedrag

Hieronder wordt beschreven hoe een vertrouwenspersoon met een melding kan omgaan:

 

Mogelijke signalen (wees zorgvuldig, niet alles duidt op grensoverschrijdend gedrag):

- iemand wil niet meer met een activiteit meedoen en wil niet aangeven waarom

- iemand wil niet meer met een persoon te maken hebben en wil niet aangeven waarom

- iemand krijgt erg veel aandacht van iemand met een specifieke taak in de gemeente

- iemand zondert zich regelmatig af met een ander gemeentelid

- iemand wil graag alleen de crèche of een andere kinder- of jeugdactiviteit leiden

- iemand praat vaak over onderwerpen die met seks te maken hebben.

Belangrijk is in ieder geval om naar je intuïtie te luisteren. Heb je twijfels, spreek die dan uit.

Bijlage 3

Deze overeenkomst van opdracht wordt met ieder van de vertrouwenspersonen apart aangegaan.

 

Vooraf

De Protestantse Kerk in Nederland wil een veilige kerk zijn; een plaats waar mensen in vrijheid en vertrouwen samenkomen om hun geloof gestalte te geven. Onze gemeenschap onderschrijft dit uitgangspunt. Daarom heeft de (algemene) kerkenraad preventiebeleid in het kader van 'veilige gemeente' opgesteld. Tot dit beleid behoort het aanstellen van vertrouwenspersonen.

1.  De Protestantse Gemeente Nunspeet verklaart hierbij dat ze voor haar gemeenschap de volgende persoon als vertrouwenspersoon heeft aangesteld en dat ze zal voldoen aan alle daaruit vloeiende verplichtingen, zoals vastgesteld in de regelgeving van de Protestantse Kerk.

 

2.  Als vertrouwenspersoon wordt aangesteld … … … [vul in: naam en woonplaats].

 

3.  De vertrouwenspersoon verklaart dat zij/hij als vertrouwenspersoon wil optreden overeenkomstig de aanwijzingen in het profiel van de vertrouwenspersoon.

4.  De vertrouwenspersoon verklaart de werkzaamheden in overleg en afstemming met de andere vertrouwenspersoon te verrichten met wie dezelfde overeenkomst van opdracht is aangegaan.

 

5.  De vertrouwenspersoon verklaart hierbij geheim te houden alle zaken die haar/hem in de uitoefening van de taak ter kennis komen en een vertrouwelijk karakter dragen. De vertrouwenspersoon heeft een geheimhoudingsplicht overeenkomstig de kerkorde (ord. 4-2), met inachtneming van de wettelijke kaders van de Nederlandse overheid.

6.  De kerkenraad communiceert over de aanwezigheid en bereikbaarheid van de vertrouwenspersonen met regelmaat via kerkblad, weekbrief en/of website en biedt tevens publicatieruimte aan de vertrouwenspersoon zelf. Daarnaast is er ruimte voor inbreng tijdens een gemeenteavond en/of kerkelijke vergadering.

 

7.  Eén moderamenlid is het aanspreekpunt voor de aangestelde vertrouwenspersonen. Tenminste jaarlijks is er een gesprek met de vertrouwenspersonen over hun bevindingen en aanbevelingen.

 

8.  Elke vertrouwenspersoon wordt aangesteld voor een periode van 4 jaar, met de mogelijkheid van verlenging voor 4 jaar.

9.  Eenzijdige opzegging van het contract is door beide partijen mogelijk. In het geval deze overeenkomst door een van de partijen ontbonden wordt, verplicht een ieder zich om de lopende zaken af te handelen of over te dragen.

 

10.  De door de vertrouwenspersoon gemaakte onkosten, zoals kosten voor training, reizen en contacten per telefoon of internet, vergoedt de Protestantse Gemeente op declaratiebasis.

 

… … … [vul in: plaats]

… … … [vul in: datum]

[handtekeningen]

voorzitter kerkenraad                                                                                                                        

voorzitter college van kerkrentmeesters                                                                                      

Vertrouwenspersoon